Касухи
Барфу ях об шуда, хама чиз зинда мешавад
Куху бед сабзу хуррам, Умри инсон сар шуд
Дар хама чиз умеди нав пайдо шуд
Ояндаи навро бо хаёти пурчушу хуруш пешвоз гиранд
Худшиносии дигарро муайян кунед
Рӯзи тобистон
Офтоб мисли оташ гарм аст
Бо мавҷи гармӣ омехта
Дар зери ин хуручхои шавку завк
Пур аз орзуҳои пазмони сардӣ
Яхмос ва ҳавз
Қаҳрамони нав шавед
Бахри кабуд низ дар бораи муносибати худ бо тобистон накл мекунад
Рӯзи тирамоҳ
Хурсандии хосил сахрохои зарринро фаро мегирад
Он ба чеҳраи ҳама таъсир мерасонад
Хосили табассум аст, самараи мехнат аст
Дар тамоми теппахо
Баргхо гарм ва зард мешаванд
Мева ба рузномаи нашъунамои худ расид
Мавсими дигари хосилгундорй аст
Боз як мавсими зебо.
Офтоби зимистон
Зимистон фаро расид
Сафеди ором ҷаҳонро мегирад
Замин васеъ сафед аст
Ин як даъвои пок аст
Дар зери барф ва яхбандӣ
Бо ситорахои бисьёр ва кулбахои гарм фаро гирифта шудаанд
